Friday, May 31, 2013

JUNE

Jumangkahing sikil tan kena dipalangi, terus lumangkah kayadene lumakuning wektu kang tansah mubeng tan kena dicandhet.
Umuring manungsa lan titah ing bumi sapa sing meruhi? Kajaba amung Gusti Kang Murbeng Dumadi.
Ngumbar kadurakan lan dosa-dosa ing lumahing bumi mung bakal nambahi sesanggan ing mangsa tuwa
Eling tansah elinga marang ajaraning nabi kang bakal ndadekake uripmu mukti

Friday, May 24, 2013

My Side Project : ALAY

Hai ! Malem ini rencana mau bikin bab I proposal skripsi tapi malah ngale-ale nggak jelas. Saya mau curhat nih, jadi sudah ketiga kalinya saya ganti judul skripsi. Bukan apa-apa sih, tapi karena perlu biaya mahal dan penelitian yang dirasa sulit untuk dilakukan (main sampai tingkat molekuler) akhirnya ganti judul dengan yang lebih gampang aja (suer, sok banget, minta ditampol) hehehe. 
Nah, karena lagi ngale-ale, lebih baik saya posting gambar saya aja yaaa...Pengennya ini dipake pas wisuda taun depan (aaammiin) tapi kok kayaknya terlalu lebay yah kebayanya? Ah tapi nggak apa-apa kan, kalo tetep saya posting? Siapa tau kan ada yang terinspirasi dari gambar ale ini hihihi ^^

Saturday, May 11, 2013

My Side Project

Hai! Ni tadi siang listrik mati dan tiba-tiba hasrat nggambar muncul. Terinspirasi sama model-model kebaya jaman sekarang. Akhirnya tadi bikin kayak ginian. Bermodal pensil dan penghapus 2B dan kertas bekas tutorial.Inilah hasil makarya siang ini :

Thursday, May 9, 2013

Dadia Nanging Aja

Dadia konang kang madhangi petenging wengi
Aja dadi wereng kang dimungsuhi kadang tani

Dadia kembang kang ngresepake pandulu
Aja dadi kemladeyan kang nuwuhake kapitu

Dadia kertas kang nyimpen sakabehing prastawa lumaku
Aja dadi geni kang ngobong sakabehing rasa kurmat marang guru

Dadia Kamaratih kang tansah setya marang Kamajaya
Aja dadi Banowati kang nyidrani tresnane sang Duryudana

Dadia sujanma kang tansah eling prentahing Gusti
Aja dadi durjana kang nyebar pepati ing lumahing bumi 




Yogyakarta, ing antaraning  pedhut kandel
9 Mei 2013

Failure

Nresnani watu inten kang katon gumebyar, kebak daya pamilut
Amung kaendahan lan kaelokan kang nuwuhake pangeram-eram
Lali sangkan paraning dumadi
Pranyata dimar kang madhangi jagadmu wis mati
Endahing lintang panjer rina ing pucuking kartika wis nora bisa kawistara
Amung panasing geni kang kumawa nylomot pangrasamu, ngelingake purwaduksina
Duh Gusti nyuwun pangaksami

Saturday, May 4, 2013

Multitasking

Kalian pernah nggak sih nglakuin multitasking? Misalnya nelpon sambil ngupil, makan di warung sambil ngecengin abang-abang/eneng-eneng yang jualan, atau renang sambil nyuci kolor? hahaha. SALAH FOKUS! Ya intinya melakukan lebih dari satu pekerjaan dalam satu waktu lah. Pasti pernah kan ya? Naah tadi gue baru aja nglakuin multitasking juga. Gue kan sering ikut acara pengabdian masyarakat gitu (nggak sombong lho, emang udah watak orang bergolongan darah O kali ye), sebenernya selain bisa dapet ilmu dan pengalaman baru sekaligus temen baru, juga bisa cuci mata. Hehehe. Seriously ! Malah ni yee, kalo beruntung bisa dapet tambatan hati. Kayak temen gue waktu itu, masa dia pas jaga pos konsultasi ada yang mbribik dia. Muke gile, tau gitu gue nggak mau jaga pos tensi. Kalo nensi kan cuma bentar dan nggak terlalu banyak ngobrol. HAHAHAHA! jangan ilfeel, gue cuma bercanda.
Ini tadi gue juga ikutan acara pelayanan kesehatan lagi. Ya setelah dandan secukupnya, bawa tensimeter, bawa timbangan (ini timbangan manusia ye, bukan timbangan bawang punyanya empok-empok di pasar hahaha), bawa alat-alat kesehatan yang gue punya, gue terus cuuuss ke kampus. Gue dijemput Jiji, yang nama lengkapnya Pauji, tapi nama benernya Fauziah. Entah kenapa tu orang jadi orang baik banget dan nrima-nrima aja dipanggil Pauji. Jadi inget sama temen gue jaman dulu, namanya Eko, eeh dipanggil Kodok gara-gara dulu pas masih balita suka loncat-loncat kegirangan pas ujan turun. Ajaibnya panggilan Kodok melekat sampe sekarang! Terus gue jadi mikir, buat apa dikasih nama bagus-bagus kalo ujung-ujungnya dikenal masyarakat luas dengan panggilan yang jelek? Yaaa minimal di akte, di kartu + kertas ujian, di ijazah, di SIM, di kartu ATM, dan di  name tag jas praktikum namanya kece lah yaa. hohoho. Eh ini kenapa jadi mbahas nama?? Lanjut yaaa critanya. Oh ya jadi setelah sampe di kampus, suasana masih lengang. Belum ada anak-anak singkong yang main bola di halaman kampus (ya kali halaman kampus sama kayak lapangan bale desa?). Ical sang koordinator belum dateng, kata Jiji doi lagi ngambil kunci buat buka pintu ruangan tempat kita naruh barang-barang yang mau dibawa. Akhirnya gue sama Jiji, duduk-duduk manis di depan gedung Forensik. Tiba-tiba Meio dateng. Dia keliatan lapar banget. Akhirnya gue kasih roti. Gue kira doi nggak mau, karena doi karnivora. Eh ternyata mau. Gue baru tau doi doyan makanan berkarbo tinggi. Pada tau nggak siapa si Meio itu? Doi adalah kucing betina yang bulunya halus lembut berwarna 3 (calico). Dia gendut tapi cantiik. Gue kasih nama Meio sejak 4 hari yang lalu. Huaaa kangen Meioooo! Biasanya dia tidur di bawah motor yang parkir di halaman kampus. Love Meio ♥
Sambil nunggu yang lain dateng, kami berdua sholat ashar dulu. Daan sampe di masjid di kampus gue, gue kaget setengah mati. Gue antara inget dan enggak, kayaknya gue ngliat kakak pembimbing gue waktu asistensi agama duluu. Mai God! Tapi namanya juga lupa-lupa inget, gue nggak nyapa.Gue kan malu sama doi, solanya dulu gue bolos mulu sih. hehehe. Doi sih ngliatin gue, kayaknya juga lupa-lupa inget atau gimana. Gue sok cool aja. hoho. Setelah gue nyampe di lantai 2 (yang cewek emang kalo sholat di lantai 2), gue  terkesima melihat pemandangan yang WOW banget! Meneduhkan hati dan bikin malu. Ibu-ibu dan remaja pada ngaji. Pakaian mereka pun menutup tubuh secara "sempurna". Gue mikir, apa nanti gue bisa berpakaian kayak gitu ya? hmm  (bersambung)

P.S : Sori ya gue udah ngantuk banget, nggak sanggup ngocol lagi. see yaaa